Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Αν όλα τα παιδιά της γης....





















Αν όλα τα παιδιά της γης

πιάναν γερά τα χέρια

κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.


Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.


Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα ’ρχόνταν τα λουλούδια
θα ’ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!


Γιάννης Ρίτσος


σχόλιο: Για τον Ρίτσο δεν χρειάζεται να σχολιάσω τίποτα. Τα λέει όλα το ονομά του.

Για το συγκεκριμένο ποίημα του: μια από τις ελάχιστες εναπομείναντες μικρές οάσεις στην αδυσώπητη καθημερινότητα μας. Τροφή για την ψυχή μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: