Κείμενα παγκόσμιας συνομοσίας

Λίγα λόγια για τα κείμενα που ακολουθούν:
πέρυσι το καλοκαίρι έπεσα τυχαία πάνω στο πρώτο κείμενο, το οποίο αφού το διάβασα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Από εκείνη την στιγμή επιδόθηκα σε ένα σαφάρι συλλογής στοιχείων που θα επαλήθευαν τα λεγόμενα των παρακάτω κειμένων. Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να επαληθεύσω 100% αλλά ούτε και να διαψεύσω τα κείμενα. Όπως και να έχει, έστω και πλαστά να είναι, σηκώνουν πολύ συζήτηση.

1ο κείμενο

σεληνιακη μυησις για την προστασια του μεγαλου εργου του σιν-σιων-γιαχβε

«η πρυτανεια ο.ε.α. αθηνων παραθετει στους ελληνες τεκτονες αποσπασμα μυησεως ραββινων στο βαθμο του αρχιραββινου. η μαγνητοφωνηση με ραδιοηλεκτρονικα ωτακουστικα μεσα εκτελεσθηκε απο πρωην ανδρες της ελληνικης κυπ για λογαριασμο της ο.ε.α.
τοπος μυησεως: στοα "μεγαλης δρυος" ν. υορκης, ιανουαριος 1985:

"...ο ορκος σιωπης που δωσατε αδελφοι επι ποινη θανατου σε περιπτωση παραβασεως, δεν εχει ταπεινα προσωπικα κινητρα ή κινητρα γηινης οργανωσης αλλα προστατευει το μεγαλο σχεδιο του υπερτατου κυριου μας μετατρον γιεχωβεχαι, συνεχως εδω και 13.500 ετη, μετα την αφιξη της σεληνης και της λιλιθ στη διαστημικη μας περιοχη. στην μυηση του ραββινου σα εγινε γνωστη η τεχνικη των ανιοντων και κατιοντων φωνητικων κραδασμων της καββαλα για προκληση φυσικων ολογραφικων φαινομενων υλοποιησεως και εξαυλωσεως που στους γκοϊμ εθνικους των τεκτονικων στοων "οτο" και "μτμ" παρουσιαζουμε σαν θαυματουργες ενεργειες πνευματων ή τηλεπαθειας. δεν σας εγινε γνωστο οτι οι φωνητικοι κραδασμοι της καββαλα μετατρεπονται αυτοματα λογω φυσικων νομων, σε ηλεκτρομαγνητικες συχνοτητες κραδασμων που ανιχνευονται απο δεκτες της σεληνιακης τεχνολογιας και της τεχνολογιας των υπογειων ατλαντιων αδελφων μας.δεν σας εγινε γνωστο οτι τα λεγομενα θαυματα που καταπλησσουν τα αισθητηρια οργανα των εθνικων τεκτονων γκοϊμ [κτηνων], προκαλουνται απο τεχνολογια πομπων σεληνιακης και υπογειας ατλαντιας τεχνολογιας που εστιαζουν ηλεκτρομαγνητικες ολογραφικες συχνοτητες υλοποιησεως και εξαϋλωσεως, στον τοπο απο οπου ελαβαν το καββαλιστικο κωδικο αιτημα κραδασμων, σε οποιοδηποτε σημειο επιφανειας του πλανητη τελειται καββαλιστικη συνεδριαση.και κυριως δεν σας εγεινε γνωστο οτι οι αδελφοι μας της σεληνης και των υπογειων στοων του πλανητη μας χρησιμοποιουν τους ιδιους πομπους συχνοτητων για την προκληση αγγελικων θαυματων των επισημων θρησκειων, και δαιμονικων θαυματων μαυρης ή λευκης μαγειας, συμφωνα με την ορολογια που επιβαλλαμε στους γκοϊμ. ενω οι εθνικοι γκοϊμ μετρουν εισοδους και εξοδους πνευματων στις καββαλιστικες συνεδριασεις των στοων , ειναι αδυνατο να διανοηθουν οτι παρακολουθουν τις ολογραφικες εστιασεις συχνοτητων που προκαλουνται απο την τεχνολογια των αδελφων μας, ικανη να παραγει οποιοδηποτε φυσικο φαινομενο, ακομη και τεχνητη αντιβαρυτητα, ακομη και επεμβαση στην κυτταρικη λειτουργια προς ιαση ή προς ασθενεια.οι εθνικοι του τεκτονισμου πρεπει να συνεχισουν να πιστευουν στην πνευματιστικη προελευση αυτων των θαυματων, διοτι η αποκαλυψη της προελευσεως των απο τεχνολογια, θα μηδενιζε την ψυχολογικη τρομοκρατια που ασκουμε πανω τους μεσω της καββαλα. πολυ περισσοτερο δεν πρεπει να γνωριζουν την κοινη προελευση των συχνοτητων που προκαλουν φαινομενα στην αδελφοτητα της οδου αριστερας χειρος και στην αδελφοτητα της οδου δεξιας χειρος, απο τους ιδιους πομπους τεχνολογιας που χειριζονται υπογειως και υπεργειως οι ιδιοι αδελφοι μας, υπο τις διαταγες του υπερτατου κυριου μετατρον ασμονταϊ.κατανοειτε τωρα την σκοπιμοτητα σιωπης και τον βαθμο απορρητου αυτης της γνωσεως. με κανενα τροπο δεν νοειται η διαρροη αυτης της γνωσεως που αποκαλυπτει το ενιαιο και την ενοποιηση των παραταξεων θεος-αγγελοι ή χριστος-αγιοι, και διαβολος-δαιμονες, ουτε ακομη και μεταξυ απλων ραββινων, διοτι υπαρχει κινδυνος απομυθοποιησεως της πολικοτητος θεος-διαβολος ή καλο-κακο, με αποτελεσματα καταστροφικα για το τελικο μας σχεδιο θρησκευτικοπολιτικης πολικοτητος χριστου-αντιχριστου ή σοσιαλισμου-φασισμου ή χριστιανικου σοσιαλισμου-βουδιστικου φασισμου. ειναι αδιανοητο να διακινδυνευσει ενα λαμπρο σχεδιο 13.500 ετων τωρα που πλησιαζει να ολοκληρωθει.σε γενικες γραμμες γνωριζετε τα γεγονοτα απο την ραββινικη σας μυηση. ανασκοπουμε συντομα για συνδεση με οσα προστεθουν. στην αρχιραββινικη σας μυηση τα σκαφη σεληνη και λιλιθ αναγκασθεντα να εγκαταλειψουν τον αστερισμο του αρκτουρου λογω συρρικνωσεως και θανατου του ηλιου "ε" βοωτου, ανεζητησαν καταφυγιο σε νεο πλανητικο συστημα για επιβιωση των διασωθεντων πληθυσμων των πλανητων του "ε" βοωτης. υπηρξε ευτυχης συγκυρια το οτι φθανοντας στο παρον πλανητικο συστημα, δεν συναντησαν ενοποιημενες δυναμεις σκαφων της γαλαξιακης κυβερνησεως, αλλα κατασταση διαμαχης μεταξυ του ηγετου πλανητου κρονου ο οποιος ειχε ανατρεψει την γαλαξιακη εκπροσωπιση των ουρανιδων πλανητου ουρανου, και του ηγετου πλανητου διος ο οποιος αντεπαναστατησε εναντιον του κρονου προς επανασυνδεση του πλανητικου συστηματος με την κεντρικη γαλαξιακη εξουσια. τα σκαφη και πληρωματα του διος υπερισχυσαν στη διενεξη. στο σημειο αυτο αφιχθησαν στη διαστημικη μας περιοχη τα δυο σκαφη σεληνη και λιλιθ υπο την ηγεσια του κυβερνητου ασμονταϊ μετατρον γιαχωβεχαι του υπερτατου κυριου μας. ο μετατρον εζητησε απο τον δια αδεια αποβιβασεως πληθυσμων απο σεληνη και λιλιθ προς επιβιωση στον πλανητη γη. η αδεια εδοθη μονον εις ηπειρο ατλαντιδα που ανηκε στην αρμοδιοτητα διοικησεως του υφισταμενου του διος, ποσειδωνος, και κατοικουνταν απο δεκα ανδρομεδιες φυλες ελληνων, αρχικου αποικισμου απο γαλαξια ανδρομεδας. τα μεταγωγικα σκαφη σεληνης και λιλιθ αποβιβασαν τους προγονους μας οι οποιοι συντομα εγκατελειψαν την λατρεια και την ηγεσια του μετατρον και εστραφησαν στην λατρεια του ποσειδωνος και διος, αφομοιωθεντες απο τα ελληνικα ανδρομεδια φυλα των δεκα ποσειδωνιων φυλων. αυτο εξοργισε τον γιαχβε μετατρον ο οποιος εβυθισε την ατλαντιδα στον ατλαντικο ωκεανο δημιουργωντας πανω της, ηλεκτρομαγνητικο χαμηλο πυκνωσεως προσθετης βαρυτητας, μεσω της σεληνιακης τεχνολογιας. απο τους προγονους μας ατλαντιδος διεσωθησαν μονον οι αποικιες των εκτος ατλαντιδος, δηλαδη η ομοφυλια μογγολων, ισραηλινων, αραβων. αυτο το γεγονος υπηρξε αφορμη και αιτια ολοκληρωτικου πολεμου μεταξυ διος και γιαχβε μετατρον.στον διαστημικο πολεμο που ακολουθησε, ο μετατρον γιαχβε προσεταιρισθηκε τις ηττημενες απο τον δια δυναμεις του κρονου και οπως ηταν φυσικο και τα γηινα κρονια ιερατεια. ο ζευς προσεταιρισθηκε τις δυναμεις ουρανιδων και τα αντιστοιχα γηινα ιερατεια ουρανιδων. η καταστασις που προεκυψε ηταν χαωδης. το στρατοπεδο του μετατρον περιειχε υπεργειες δυναμεις κρονου, σεληνης, λιλιθ, γηινες δυναμεις κρονιων, σεληνιακων, λιλιθιων και υποχθονιες δυναμεις κρονιων ηττηθεντων απο δια. το στρατοπεδο του διος περιειχε υπεργειες δυναμεις πλανητων ουρανου, διος, γηινες δυναμεις ουρανου διος, υπογειες δυναμεις ουρανιδων ηττηθεντων απο κρονο.λογω γεωλογικων μεταβολων που ακολουθησαν την βυθιση ατλαντιδος κατεστραφησαν στην ευρωπη οι αντιπαλοι στρατοι ατλαντων ομοφυλων μας και ελληνων οπως αναφερεται απο τον τιμαιο και κριτια του πλατωνος. το συγγραμα αυτο πρεπει να εξαφανισθει απο τις βιβλιοθηκες των ελληνων διοτι καθιστα δυνατη στους αντιπαλους μας ανδρομεδιους ελληνες την διερευνηση της ιστορικης οδου. ομοιως το συγγραμα θεογονια ησιοδου οπου θιγεται επικινδυνως σαφως η διαμαχη ουρανιδων-κρονου-διος.μεχρις εδω τα παντα σας ειναι γνωστα απο την ραββινικη σας μυηση. η προσθετη γνωση που θα σας δοθει στην αρχιραββινικη σας μυηση αφορα στην επικρατηση του συνασπισμου σκαφων μετατρον-κρονου λογω παραδοξου αιφνιδιας αποχωρησεως των σκαφων του συνασπισμου διος-ουρανου, ενω υπερισχυαν στη διαστημικη μαχη, εν μερει στην εσωτερικη κοιλοτητα του πλανητου μας, και εν μερει στους τρεις πλανητες, ποσειδων, πλουτων, ουρανος, εξωθεν τροχιας πλανητου κρονου.απο τον δια γνωστοποιηθηκε στον μετατρον οτι απεχωρησε νικων δια να αποφευχθει καταστροφη της γηινης πανιδος και χλωριδος, εν αναμονη υπερτερων γαλαξιακων δυναμεων που θα εσυντομευαν την διαρκεια του διαστημικου πολεμου. τα σκαφη αυτα του διος ορμωμενα απο βασεις εντος της γηινης κοιλοτητος και επι των τριων εξωτερικων πλανητων, συνεχιζουν μεχρι σημερα τις ανιχνευσεις τους στην επιφανεια του πλανητου μας, συνοδευομενα απο σκαφη των δεκατριων πλανητων μαχης της γαλαξιακης κυβερνησεως που εισηλθαν στο πλανητικο μας συστημα το 1984, ως εκπροσωποι δεκατριων γαλαξιων τοπικου σμηνους γαλαξιων, κληθεντων απο σκαφη του μεγαλου ανδρομεδιου εχθρου μας διος. πολιορκουμεθα πανταχοθεν αδελφοι αλλα δεν πτοουμεθα, με την δυναμιν του υπερτατου κυριου μας γιαχβε ασμονταϊ μετατρον.ομοιως η γνωση που θα σας δοθει στην αρχιραββινικη σας μυηση αφορα στην στρατηγικη αναγκη που προεκυψε ωστε οι υπογειοι κενταυριοι κρονιοι και οι υπογειοι ατλαντες να υποδυονται στις εκπομπες συχνοτητων προς την επιφανεια του πλανητου, τους υπογειους ουρανιδεις και τους υπογειους διιους της εσωτερικης κοιλοτητος του πλανητου, ωστε να επιρριφθει στους τελευταιους η μομφη διαβολικων δυναμεων αβυσσου ή ταρταρων, μεσω εκπομπων διαφθορας και εκφυλισμου των γηινων επιφανειας.αφορα ομοιως στην στη στρατηγικη αναγκη που προεκυψε ωστε οι υπεργειοι κρονιοι, σεληνιακοι, λιλιθιανοι, να υποδυθουν τους υπεργειους των εχθρικων πλανητων ποσειδωνος, ουρανου, πλουτωνος, ωστε να τους επιρριψουν τη μομφη των διαβολικων δυναμεων διαστηματος, οπως περιγραφεται στην αποκαλυψη της βιβλου μας ο δρακων που σειρει με την ουρα του το τριτο των αστερων, δηλαδη τους τρεις εξωτερικους απο τους εννεα πλανητες.οι στρατηγικες αυτες αναγκες ικανοποιηθηκαν πληρως μεσω του αριστοτεχνικου διπλου παιχνιδιου θαυματων θεου-χριστου-αγγελων και διαβολου-δαιμονων, απο πομπους τεχνολογιας των υπεργειων, επιγειων και υπογειων αδελφων μας. αλλελου-γιαχβε, αλλελου ια.στην σημερινη τελετη ορκομωσιας δεν θα προσθεσουμε πολλα ακομη. στην αυριανη εναρξη μυησεως θα εχετε την ευκαιρια να εισελθετε στην απομυθοποιηση της αποκαλυψεως του ιωαννου της αγιας γραφης μας, με πληρη αναλυση της σεληνιακης και της υπογειας ατλαντιας τεχνολογιας μας που θα χρησιμοποιηθει για το σχεδιο αρμαγεδων, προς τρομοκρατια και εξοντωση των ανδρομεδιων φυλων. σε σας θα δοθουν τα αντιμετρα προστασιας απο την τεχνολογια αυτη ωστε να προστατευσετε τους κατα τοπους αδελφους μας, εκει οπου θα διορισθειτε.με κανενα τροπο αυτα τα αντιμετρα δεν πρεπει να κοινοποιηθουν ουτε σε εθνικους ανδρομεδιους ουτε και σε αλλους ραββινους αδελφους. τα αντιμετρα απαιτουν γνωσεις φυσικης που εν μερει εχετε καββαλιστικως και εν μερει θα λαβετε στο τελος της μυησεως σας.θα εχετε τη μεγαλειωδη ευκαιρια να διαπιστωσετε με ποση ευφυια το ενιαιο σχεδιο μας χριστος-αντιχριστος με τις πολιτικες του αντιστοιχες προεκτασεις σοσιαλισμος-φασισμος, θα ανατρεψει την πολιτισμικη ροπη του εξελληνισμενου ανδρομεδιου πλανητου γη. το προγραμμα αρμαγεδων πρεπει να επιταχυνθει το μεγιστο δυνατον διοτι ηδη απο το 1947 δεχομεθα στο πλανητικο μας συστημα ανιχνευση σκαφων γαλαξιακης κυβερνησεως εκτος εκεινων του διος του πλανητικου μας συστηματος. εχουμε ενδειξεις οτι μεταξυ αυτων των σκαφων υπαρχουν και σκαφη γαλαξια ανδρομεδας κληθεντα απο τα σκαφη διος των τριων εξωτερικων πλανητων. πιστευουμε οτι ορμωνται απο τους δεκατρεις πλανητες μαχης των δεκατριων γαλαξιων του τοπικου σμηνους γαλαξιων κνοζ 3 με κεντρο την ανδρομεδα. πολλα εξ αυτων ηλθαν σε επαφη με γηινα μελη ανδρομεδιων φυλων και ιδιαιτερως με ανδρομεδιους ελληνες προς μεταδοσιν οδηγιων ή ληψη στρατηγικων πληροφοριων του εξοπλισμου μας. εχουμε φροντισει ωστε οι γηινοι μαρτυρες τετοιων συναντησεων να εγκλεισθουν σε ψυχιατρικα ιδρυματα και να υποστουν ηλεκτροσοκ προς αποσβεση μνημης των εμπειριων των.τα σκαφη αυτα πολλακις εζητησαν απο τα κεντρα τηλεπικοινωνιας των στρατηγικων μας εγκαταστασεων την παραδοση του πλανητου ανευ ορων. μας εδοθη τελεσιγραφον επεμβασεως. θα αμυνθουμε ομως με ολες τις δυναμεις των εξι εσωτερικων πλανητων, της σεληνης, της λιλιθ, των ηπα, της εσσδ, και των υπολοιπων εθνων. οποια κι αν ειναι η εκβαση του επικειμενου πολεμου των αστρων, οι γηινοι γκοϊμ θα ειναι πεπεισμενοι οτι η γαλαξιακη κυβερνηση ειναι διαβολικη δυναμις δαιμονων και διαβολικων α.τ.ι.α. και γαλαξιακης αυτοκρατοριας φασισμου. οι αδελφοι μας χρηματοδοτες της κινηματογραφικης τεχνης εχουν συμφωνα με τις οδηγιες μας παρουσιασει στο παγκοσμιο κοινο την γαλαξιακη κυβερνηση σαν αυτοκρατορια φασισμου που επιτιθεται στη γη [star wars - η αυτοκρατορια αντεπιτιθεται].δικα μας σκαφη του κρονου και της σεληνης θα επιτεθουν στη γη ωστε αν ηττηθουμε να ειναι αδυνατον για την γαλαξιακη ομοσπονδια να αποβιβασει πληρωματα που θα συμφιλιωθουν με τους γηινους, μετα απο την μομφη φασιστικου διαβολου διαφθορας που θα τους εχουμε επιρριψει, μεσω των καταστροφων που θα προκαλεσουν τα οπλικα μας συστηματα και οι πομποι μας συχνοτητων ολογραφικων φαινομενων. η μομφη θα ειναι απολυτη εναντιον της γαλαξιακης κυβερνησεως μεσω της ατλαντιας και κρονιας υπογειας κενταυριας τερατογονιας, που με εντολη του γιαχβε θα ανελθει σε λιγο στην επιφανεια του πλανητη με το πλαστο ονομα του διος και του απολλωνος ή απολλυωνος ή αββαδων, οπως αναφερεται στο προγραμμα της αποκλυψεως της αγιας γραφης μας, στο κεφαλαιο θ΄εδαφιον 11. ηδη απο το σημειο εκκινησεως του γεωπολιτικου σχεδιου μας στη μεσοποταμια 680 χρονια πριν την γεννηση του αδελφου μας ιησου, εχουμε διαφθειρει τα ιερατεια του διος και των δωδεκα υφισταμενων του με αδελφους μας που τα διεβρωσαν αναλαμβανοντας τελικως την ηγεσια τους, αρχιζοντας απο την ελληνικη κολχιδα, οπου η σημερινη μογγολια και το θιβετ, και συνεχιζοντας με τους ελληνικους πολιτισμους μεσοποταμιας, βαβυλωνας, περσιας, δελφων, αιγυπτου, ετρουσκων, ρωμης, βορειου ευρωπης, αμερικανικης ηπειρου, γενοκτονησαν τις ανδρομεδιες φυλες σε βαθμο που να ειναι βεβαιη η εξαφανιση τους απο το προσωπο του πλανητη. διαφθειραμε τα ιερατεια τους που κρατουσαν τις παραδοσεις των προηγουμενων διαστημικων κυριων, σε βαθμο που εγειναν συνωνυμα της διαφθορας, του εκφυλισμου, της πεινας, των ασθενειων, των πολεμων και της ανεντιμης διοικησεως , της προδοσιας και της ειδωλολατριας, ωστε να μην θυμιζουν σε τιποτε τα αρχετυπα τους. στο χρονικο σημειο της εκτης γεωπολιτικης δυναμεως που ιδρυσαμε στη ρωμη, αντικαταστησαμε τους δωδεκα ολυμπιους θεους, τους οποιους φθειραμε στα ματια των γκοϊμ, με τους δωδεκα μαθητες του αδελφου μας ιησου. ετσι το ελληνικο δωδεκαεδρο διος και ο ελληνικος μονοθεϊσμος του φανητος κατεστραφησαν υπερ του ατλαντιου δωδεκαεδρου του ιησου υιου του μετατρον γιαχβε, και υπερ του ισραηλινου, μογγολικου τουρανιου, αραβικου δωδεκαεδρου δωδεκαφυλου, με τους δωδεκα συμβολικους λιθους και τις δωδεκα πυλες της ανω ιερουσαλημ της σεληνης, οπως αυτες αναφερονται στην αποκαλυψη του αδελφου μας ιωαννου στη βιβλο, δια να εκπληρωθει το ρηθεν του προφητου ζαχαρια, κεφαλαιον θ΄ εδαφιον 13: "θα στρεψω τα τεκνα σου σιων εναντιον των τεκνων σου ελλας. τα τεκνα της σιων, θα καταστρεψουν τους εναντιους ελληνες με λιθους σφενδονης στο μετωπο". δηλαδη με πνευματικους λιθους θρησκειων και πολιτικοοικονομικων θεωριων, που επινοησαμε εναντιον του πνευματος ή μετωπου της κεφαλης των ελληνων. για απολυτη αφασια και αποβλακωση και διαιρεση τους...»

πηγη : ο.ε.α.


2ο κείμενο

STAR WARS - ANDROMEDIAN TRANSGALACTIC EMPIRE AGAINST DRACONIAN REBELS
What follows is a transcript of a recorded speech inside the Zionist Chinese-Hebrew Masonic Hyper-Lodge of "Holy Oak" in New York. The recording was made with electronic means by ex-men of the Hellenic Central Intelligence Service in cooperation with electrical engineers of the Hellenic Restoration Group in 1984, New York U.S.A..

BEGINNING OF THE RECORDED SPEECH "…Brothers, in the name of Draconian Yahweh Asmodai Jedi, of the Saturnian Lord and Lord of the Moon. After all that comprised the thesis of the teaching you have accepted, we would like to have them closed with antithesis and avoidance of certain actions that could endanger our great goal of the Atlantian group-of-races, through the extermination of the Andromedian-Dravidian group-of-races in our planet. We roundup the denials you have been taught by Brother STEINBERG. The nations, members of the Andromedian-Dravidian group-of-races,
FOR ANY GIVEN REASON MUST NOT HAVE KNOWLEDGE OF THE FOLLOWING:
1. The Atlantian group-of-races includes the 3 race branches of Israelites – Arabs – Touranian Mongols, and this must remain hidden because of the danger from the revelation that the conflict between them is faked, in order for the Andromedians to remain disoriented.
2. The Atlantian group-of-races founded and commands U.S.A., Soviet Union, European Economic Community and China, and this must remain hidden because of the danger from the revelation that the conflict between them is faked, in order for the Andromedians to remain disoriented.
3. Members of the Atlantian group-of-races, Avarians and Bavarian Mongols of Germany, created theory and action of Nazism - Fascism, and this must remain hidden because of the danger from collapse of the fake Holocaust we created by genociding a part of our Atlantian Israelite people. Our brothers, in the Name of Yahweh do not tantalize, because one tree bears fruit only after we lop it. We have destroyed one part of our people in order for the rest -who was without national zeal- to flourish.
4. All the religions of our planet were created by our Atlantians brothers with purpose their final unification, regardless their seemingly differences.
5. The head of our group-of-races is Israel, the heart of our group-of-races is Arabs, the kidney of our group-of-races is Touranian Mongols.
6. The head of the Andromedian Dravidian group-of-races is Hellas, and the only way to get rid of this snake of knowledge and demystification, is its final fall and crash, after we raise it too high in the position of the International Peace & Security Leadership in order to take on its shoulders the full responsibility of the failures of International Management and the collapsing of Nations that we will secretly perpetrate through the Masonic lodges for the year 1995.
7. We will lead all the nations of the planet to ask the head of Hellas on the plate for its failure as a international leader of Peace & Security in the upcoming septennium and that will be our moral alibi in order to completely genocide the Andromedian Hellenic race. Hellas is surrounded by our Touranian Mongols brothers of Turkey, Albania, Bulgaria and our Arab brothers of the Mediterranean, and our nation Israel, and all the above must remain hidden because of the danger from the revelation of the total genocide of Hellenes we perpetrate for the year 1995.
8. All the political ideologies corresponding to the colors of the rainbow were founded and are commanded by our Brothers in order to disorientate and divide Andromedian Dravidians Hellenes.
9. Hellas has passed from the occupation of our Touranian Mongols brothers of Turkey, to the occupation of our Israelite brothers of England and the U.S.A..
10. That the main biblical religions that refer to Jerusalem, are the same regardless of their contradictions and that our Atlantian brothers wrote the “Protocols of the elder of Zion” in order for the Andromedians Goyim to believe in the alleged conflict between Judaism and Christianity. The Andromedian head Hellas will be the Political Antichrist of the upcoming septennium.
11. The Atlantian Israel will be the Political Christ of the 1000 years socialism, until for the Master of the planet Saturn to take himself the everlasting government.
12. The Saturnian Lord will command the underground Nefeleim of AGANTA and SABALA and the nightmarish DEROS of the underground lodges to climb in the surface of the planet in order for Hellas to take additional impeachment during the kingship of the Political Antichrist of Hellas, and additional impeachment to the Andromedians that live in the inner cavity of the planet.
13. Nefeleim are the reproduced race from Epsilon Bootes that drove the 5 races of 5 planets to conquer the Earth, under Tamil’s leadership who is the high officer of the supreme Draco Yahweh.
14. Yahweh and his draconian population arrived in our local space of Earth using the ships Levanah (Moon) and Lilith, 12.500 years ago, and were permitted to colonize Atlantis wich was already colonized, as the rest of the planet Earth, by Andromedians.
15. Yahweh and his people declared revolution against the Government of the Local Galaxy and thus against the Federal Government of the Local Group of Galaxies that have as a center the Andromeda Galaxy. Yahweh ordered Tamil to play the role of the “Devil”.
16. Yahweh, under the names of Sin, and Zion, engaged in the conflict of the Uranus dynasties (Uranus, Zeus and Saturn), and made alliance with the first rebels of Saturn, against the Galactic Government and against Uranus and Zeus, the representatives of the Galactic Government.
17. The 3 outer planets still obey in the Galactic Government while the 6 outer planets under Saturn obey to the great rebel Yahweh.
18. The ships of the Local Galaxy and Andromeda Galaxy have already arrived in the orbital level of planet Neptune in order to engage for the restoration of Galactic Authority in our Solar System.
19. The forces and ships of Yahweh are in a disadvantageous technological position, but will defend to the last one with the help of the Nations of our Planet, with the technology of U.S.A. and the Soviet Union. Alelou Yahweh Alelou Yah, Alelou Ia, Alelou Metatron, Alelou Asmodai." END OF RECORDED SPEECH

πηγή: http://sector13c4.e-e-e.gr

Λευκός Πύργος

Ο Λευκός Πύργος, σύμβολο της Θεσσαλονίκης

Συντεταγμένες: 40°37′32.45″N 22°56′57.26″E / 40.6256806, 22.9492389

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης σε σχέδιο του πρώτου μισού του 19ου αιώνα

Είναι ένα από πιο γνωστά κτίσματα-σύμβολα πόλεων στην Ελλάδα. Έχει 6 ορόφους, 30 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο.
Ο Λευκός Πύργος είναι ένας οχυρωματικός πύργος του 15ου αιώνα, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως κατάλημα φρουράς Γενίτσαρων και ως φυλακή θανατοποινιτών. Κτίστηκε στη θέση προϋπάρχοντος βυζαντινού πύργου, που συνέδεε το ανατολικό τμήμα της οχύρωσης της Θεσσαλονίκης (που σώζεται και σήμερα), με το θαλάσσιο (το οποίο κατεδαφίστηκε το 1866).

Ονομασίες

Στην αρχή ονομάστηκε Πύργος των Λεόντων και έπειτα, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, πήρε διάφορες άλλες ονομασίες.
Τον 18ο αιώνα ονομαζόταν «Φρούριο της Καλαμαριάς» και κατά τον 19ο αιώνα, οπότε λειτουργούσε ως φυλακή βαρυποινιτών, «Πύργος των Γενιτσάρων» και «Kanli-Kule», δηλαδή Πύργος του Αίματος ή Κόκκινος Πύργος, γιατί οι Οθωμανοί τον χρησιμοποιούσαν ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπο βασανιστηρίων, οι οποίοι συχνά εκτελούνταν από τους Γενιτσάρους γεμίζοντας με αίμα τους τοίχους.
Το 1890 ο φυλακισμένος βαρυποινίτης στον πύργο Nathan Guéledi, τον ασβέστωσε με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Από τότε αναφέρεται ως Beyaz-Kule, δηλαδή Λευκός Πύργος.

Ιστορία

Τα τείχη της Θεσσαλονίκης
Από τα μικρά τμήματα της αρχικής φάσης οχύρωσης που βρέθηκαν ενσωματωμένα στη μεταγενέστερη οχύρωση των βυζαντινών χρόνων, φαίνεται ότι ο βασιλιάς Κάσσανδρος φρόντισε για την οχύρωση της πόλης από την ίδρυση της.
Ο Γαλέριος με τη δημιουργία ανακτορικού συγκροτήματος στο ανατολικό τμήμα της πόλης, επηρέασε σημαντικά την οχύρωση.
Στους υστερορωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους, τα τείχη ενισχύθηκαν με πύργους, πύλες και προτείχισμα και αντιμετώπισαν τις ληστρικές επιδρομές Βουλγάρων, αλλά δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στους Νορμανδούς της Σικελίας.
Επισκευές έγιναν και στην περίοδο των Παλαιολόγων (πύλη Άννας Παλαιολογίνας στην Ακρόπολη) κυρίως όμως κατά την Τουρκοκρατία οπότε έγιναν προσθήκες και τροποποιήσεις (Λευκός Πύργος, Επταπύργιο, Πύργος Τριγωνίου).

Αναμνηστική φωτογραφία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, επί οθωμανικής κατοχής

Διάδρομος στο εσωτερικό του Λευκού Πύργου

Λευκός Πύργος

Αποτελεί το σύμβολο της Θεσσαλονίκης και ήταν μέρος των τειχών της πόλης, τα οποία κατεδαφίστηκαν το 1867. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς χτίστηκε. Πιθανά ήταν έργο Ενετών μαστόρων (1423 - 1430). Κατά μία άλλη εκδοχή φέρεται να έχει χτιστεί το 1536. Είναι κυκλικός και το όνομα Λευκός το πήρε από το χρώμα της πέτρας που κατασκευάστηκε, που ήταν κατάλευκη, από τεχνίτες πιθανότατα Βενετούς, κτίστηκε κοντά στον παλιό βυζαντινό πύργο. Η πιθανότερη όμως χρονολόγηση του μνημείου τοποθετείται αμέσως μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους (1430).
Έκλεισε το 1878. Τώρα λειτουργεί ως μουσείο.

Νεώτερη χρήση

Γύρω από τον Πύργο υπήρχε χαμηλό προτείχισμα, το οποίο κατεδαφίστηκε το 1911.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (1912), το μνημείο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και έως το 1983 φιλοξένησε: την αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου και συστήματα Ναυτοπροσκόπων.
Από το 1983 έως το 1985 η Αρχαιολογική Υπηρεσία συντήρησε και αναστήλωσε το μνημείο και το διαμόρφωσε σε εκθεσιακό χώρο.
Από το 1985 έως το 1994 λειτούργησε η μόνιμη έκθεση «Θεσσαλονίκη: Ιστορία και Τέχνη».
Το 1994 άνοιξε το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και τα εκθέματα άρχισαν να μεταφέρονται σταδιακά σε αυτό.
Το 2001 παρουσιάστηκε στο Λευκό Πύργο η εντυπωσιακή έκθεση «Καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο» στο πλαίσιο του δικτύου τριών εκθέσεων με το γενικό τίτλο «Ώρες Βυζαντίου, Έργα και Ημέρες στο Βυζάντιο».
Το 2002 παρουσιάστηκε έκθεση έργων του ζωγράφου και συντηρητή αρχαιοτήτων Φώτη Ζαχαρίου με τον τίτλο «Άθως: Αποτυπώσεις και Μνήμες».
Ανήκει διοικητικά στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και Από το 2006 θα λειτουργεί μόνιμα ως Μουσείο Πόλης της Θεσσαλονίκης.

πηγή: Βικιπαίδεια

Ιστορική αναδρομή της Θεσσαλονίκης.

Προϊστορία-πρώτοι ιστορικοί χρόνοι

Η ζωή στην περιοχή της Θεσσαλονίκης χρονολογείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Τα παλαιότερα γνωστά ευρήματα ανάγονται στη νεολιθική εποχή και φτάνουν μέχρι τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. Από τότε οι ανθρώπινες εγκαταστάσεις γύρω στον Θερμαϊκό κόλπο αναπτύσσονται χωρίς διακοπή. Μέχρι σήμερα, μέσα στα όρια της περιτειχισμένης βυζαντινής πόλης δεν βρέθηκαν κατάλοιπα από την προϊστορική εποχή έξω όμως από τον περίβολο των τειχών της, τόσο στα ανατολικά όσο και στα δυτικά, μικροί γήλοφοι -οι τούμπες, όπως τους ονομάζουν στη Βόρεια Ελλάδα- που σχηματίστηκαν από αλλεπάλληλες οικήσεις, πλαισιώνουν την πόλη και μας δίνουν τα σημεία των πρώτων εγκαταστάσεων του ανθρώπου στην περιοχή. Αυτοί οι οικισμοί, αραιοί στην αρχή, με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να πληθαίνουν και οι περισσότεροι, όπως ο επιβλητικός προϊστορικός συνοικισμός στη συνοικία Ανω Τούμπα, συνέχιζαν να κατοικούνται και στην ιστορική εποχή. Επιπλέον, φαίνεται ότι σταδιακά η ζωή και ο πολιτισμός πλησίαζαν προς την παραλία και έτσι γύρω από τον μυχό του κόλπου, μέσα στην πρώτη χιλιετία υπήρχαν αρκετά πολίσματα, στον ομαλό χώρο, ανάμεσα στο λιμάνι και στην οχυρή ακρόπολη, ιδρύθηκε μια σημαντική πόλη. Τα θαυμάσια αρχιτεκτονικά μέλη, στο μουσείο Θεσσαλονίκης, που ανάγονται στο τέλος του 6ου προς τις αρχές του 5ου αι. π.Χ., προέρχονται από έναν μεγάλο ιωνικό ναό που βρισκόταν στην περιοχή αυτή (στη γωνία των οδών Κρυστάλλη και Διοικητηρίου, περίπου 600 μ. Δ του Αγίου Δημητρίου), δηλαδή στην καρδιά της σημερινής Θεσσαλονίκης . Δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν την ταυτότητα αυτής της πόλης όμως, πληθαίνουν οι ενδείξεις που οδηγούν στην άποψη ότι η πόλη που προϋπήρχε στη θέση της Θεσσαλονίκης ήταν η Θέρμη, που έδωσε και στον κόλπο την ονομασία Θερμαίος και αργότερα Θερμαϊκός.

Ίδρυση της Θεσσαλονίκης.

Το 316 π.Χ., μόλις δύο χρόνια αφότου είχε καταλάβει την εξουσία, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος ίδρυσε, στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Για να στηρίξει ιδεολογικά τη θέση στους Μακεδόνες, της έδωσε το όνομα της συζύγου του, που ήταν ετεροθαλής αδελφή του Μ. Αλεξάνδρου. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ένα οικονομικό κέντρο για το βασίλειο της Μακεδονίας, αναγκαίο για το εμπόριο, τόσο με τις πόλεις της νότιας Ελλάδας, όσο και με τη βαλκανική ενδοχώρα. Το στόχο αυτό της πόλης πρόβλεψαν ο Κάσσανδρος και οι σύμβουλοί του σωστά. Εκείνο που δεν μπορούσαν να προβλέψουν ήταν οι συνέπειες αυτού του ρόλου: στο διάστημα των 2.300 και πλέον χρόνων της ύπαρξής της, η Θεσσαλονίκη, περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη πόλη, σφραγίσθηκε από τις περιπέτειες που επιφύλαξε η ιστορία στη χώρα των Ελλήνων, στην άκρη αυτή της Ευρώπης, μεταξύ Δύσης και Ανατολής.Η νέα πόλη οργανώθηκε πολιτικά, θρησκευτικά και κοινωνικά, όπως οι άλλες ελληνιστικές πόλεις της εποχής: διέθετε βουλή, Εκκλησία του Δήμου και τους πατροπαράδοτους πολιτικούς άρχοντες, οι οποίοι τη διοικούσαν με όλους τους περιορισμούς που έφεραν στο μεταξύ οι νέες συνθήκες. Παράλληλα, είχε και τους βασιλικούς άρχοντες, τον επιστάτη (στρατιωτικό διοικητή) τον υποεπιστάτη, τους αρμοστές κλπ. Αυτοί αντιπροσώπευαν τον βασιλιά και επενέβαιναν κυρίως στα ζητήματα που αφορούσαν τη γενική πολιτική του κράτους. Ο ίδιος μάλιστα ο βασιλιάς εκδήλωνε την κυρίαρχη θέλησή του και επενέβαινε στα εσωτερικά της πόλης με τις επιστολές ή τα βασιλικά διαγράμματα, που αναγράφονταν συνήθως σε στήλες και τοποθετούνταν σε δημόσιους χώρους.Η έννοια της πόλης-κράτους των κλασικών χρόνων είχε εξασθενήσει εκείνη την εποχή· η πόλη διέθετε μια τυπική αυτονομία και οι σκοποί της εντάσσονταν στην ευρύτερη πολιτική του κράτους.Πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους, σεβαστή λίγο έως πολύ από όλους, εξακολουθούσε να είναι η Πέλλα· η Θεσσαλονίκη ήταν το λιμάνι της και η βάση του εμπορικού και πολεμικού της ναυτικού. Παράλληλα, χάρη στη γεωγραφική της θέση απορροφούσε σταδιακά τους κατοίκους των γύρω πολισμάτων και είχε μια γρήγορη και μεγάλη εμπορική εξέλιξη. Επικοινωνούσε με όλο τον κόσμο και αποδεχόταν ξένες θρησκείες, όπως του Σάραπη και της Ίσιδος. Το εμπόριό της προσέλκυε κατοίκους της Ανατολής και όπως ήταν φυσικό και τους Εβραίους (3ος αι. π.Χ.) που εκείνη την εποχή είχαν συνοικισμούς σχεδόν σε όλες τις μεγάλες εμπορικές πόλεις της Μεσογείου.Τότε επιτελέστηκε και η πρώτη περιτείχιση της πόλης. Ωστόσο, παρά την ανάπτυξη του εμπορίου και την αύξηση του πληθυσμού της, έως τη ρωμαϊκή κατάκτηση δεν υπήρξαν σημαντικά ιστορικά γεγονότα που να σχετίζονται με τη Θεσσαλονίκη. Τα μόνα αξιοσημείωτα περιστατικά είναι ότι, εκτός από τον Κάσσανδρο, την επισκέφθηκαν και διέμειναν λίγο ή πολύ στην πόλη, ο Αντίγονος Α´ ο Γονατάς και ο Φίλιππος Ε´. Επιπλέον, στα χρόνια του Φίλιππου Ε´ και του γιου του Περσέα, καθώς εντεινόταν η διαμάχη με τους Ρωμαίους, η Θεσσλονίκη μνημονευόταν συχνά. Το 168 η φρουρά της πόλης αμύνθηκε και απέκρουσε τους Ρωμαίους, αλλά μετά τη μάχη της Πύδνας, όπου ο βασιλιάς της Μακεδονίας ηττήθηκε ολοκληρωτικά, η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε στον νικητή, τον Ρωμαίο ύπατο Αιμίλιο Παύλο.

Πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας, από τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., αφού είχε ήδη καταλυθεί το μακεδονικό βασίλειο από τους Ρωμαίους, η Θεσσαλονίκη παραμένει για αρκετούς αιώνες μια ακμάζουσα πόλη. Στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ., ο Βαλέριος Μαξιμιανός Γαλέριος την καθιστά, ως «Αύγουστος», έδρα της επικράτειάς του και αποθανατίζει την παρουσία του στην πόλη (305-311 μ.Χ.) με το ανακτορικό του συγκρότημα και τη γνωστή αψίδα (Καμάρα), όπου απεικονίζεται η εκστρατεία του εναντίον των Περσών. Στα 312 μ.Χ., ο Μέγας Κωνσταντίνος κατασκεύασε ένα τεχνητό λιμάνι στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης ως του πιο σημαντικού, μετά την Κωνσταντινούπολη, οικονομικού και διοικητικού κέντρου της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ένα ρόλο που κράτησε η Θεσσαλονίκη ως την υποταγή της στους Τούρκους το 1430. Οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη γνώρισε η πόλη μόνο από τα μέσα του 19ου αιώνα. Από την οθωμανική κυριαρχία απελευθερώθηκε το 1912. Από αυτή την εποχή (146 π.Χ. και μετά) η πόλη αναπτύχθηκε με γοργό ρυθμό. Η Κόρινθος είχε καταστραφεί (146 π.Χ.) και η Θεσσαλονίκη έγινε το μεγάλο στρατιωτικό, πολιτικό και εμπορικό κέντρο της ελληνικής χερσονήσου. Καθώς μάλιστα η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επεκτεινόταν προς την Ανατολή και τον Βορρά, η σημασία της Θεσσαλονίκης αυξανόταν όλο και περισσότερο. Τότε, μεταξύ 146 και 120 π.Χ., κατασκευάστηκε η πασίγνωστη μεγάλη στρατιωτική οδός της Ανατολής, η Εγνατία, που άρχιζε από την Αδριατική και έφτανε μέχρι τον Ελλήσποντο. Η Θεσσαλονίκη βρισκόταν περίπου στη μέση της Εγνατίας και παράλληλα αποτελούσε το τέρμα της διαδρομής από τον Δούναβη στον Θερμαϊκό. Αποτέλεσε, έτσι, το επίκεντρο των συγκοινωνιών Ανατολής-Δύσης και Βορρά-Νότου· γι´ αυτό, οι Ρωμαίοι την προστάτευαν και της εξασφάλιζαν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή της. Εξάλλου, η pax romana παρείχε ασφάλεια και ελευθερία κίνησης σε εμπόρους, ιδέες και θρησκείες. Η Θεσσαλονίκη είχε μεγάλη επίδοση στο εμπόριο, δέχτηκε νέες εγκαταστάσεις Εβραίων, έγινε η πιο πολυάνθρωπη πόλη της Μακεδονίας, η μητρόπολή της, όπως τη χαρακτηρίζει ο Στράβων, και ανέπτυξε αξιόλογη πολιτική, κοινωνική και πνευματική ζωή. Με μεγάλη λαμπρότητα τελούνταν τα Ολύμπια, τα Πύθια και τα Καβείρια μυστήρια. Είχε σπουδαία πνευματική κίνηση και μάλιστα αμιγώς ελληνική. Με όλη την επιρροή της ρωμαϊκής κυριαρχίας, η γλώσσα που μιλούσαν και έγραφαν οι κάτοικοι, όπως και στην υπόλοιπη Μακεδονία, ήταν ελληνική. Από το πλήθος των επιγραφών που έχουν βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, ελάχιστες μόνο είναι λατινικές· ακόμα και οι Εβραίοι είχαν μητρική γλώσσα την ελληνική.Σε αυτό το κέντρο της ελληνικής πνευματικής και καλλιτεχνικής παράδοσης, ήρθε τον 2o αι. μ.Χ. ο Λουκιανός και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό. Στα έργα του αναφέρει ότι οι Θεσσαλονικείς παρακολουθούσαν με εξαιρετικό ενδιαφέρον τους λόγους των ρητόρων και περιέβαλαν με ειλικρινή αγάπη τους σοφούς δασκάλους. Επιπλέον, εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν γνωστοί Θεσσαλονικείς ποιητές, όπως οι επιγραμματοποιοί Αντίπατρος και Φίλιππος.Η θρησκεία, στην αρχή καθαρά ελληνική, πλουτίστηκε, από τον 3o αι. και μετά, με ξένες θεότητες, ρωμαϊκές και ανατολικές, τελικά όμως, από τον 1ο αι. επιβλήθηκε και επικράτησε ο χριστιανισμός. Την πόλη επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος (50 μ.Χ.). Ήρθε από τους Φιλίππους και την Αμφίπολη, στη δεύτερη αποστολική του περιοδεία, μαζί με τον Σίλα και τον Τιμόθεο. Ο Παύλος δίδαξε τρία συνεχή Σάββατα στη συναγωγή και οι πρώτοι πιστοί ήταν λίγοι Εβραίοι, πολλοί Έλληνες και γυναίκες από τις ανώτερες τάξεις. Δημιουργήθηκε έτσι η πρώτη χριστιανική κοινότητα που αναπτύχθηκε γρήγορα και αποτέλεσε πρότυπο για τις επόμενες κοινότητες του ελλαδικού χώρου. Ο Παύλος στις δύο Προς Θεσσαλονικείς επιστολές του, που είναι από τα παλαιότερα κείμενα της νέας θρησκείας, εγκωμιάζει τους χριστιανούς της Θεσσαλονίκης. Τους θεωρεί „τύπους πάσι τοις πιστεύουσιν εν τη Μακεδονία και εν τη Αχαΐα„ και τους αποκαλεί δόξα και χαρά του· δύο μάλιστα από τους πιστούς οπαδούς του στις αποστολικές πορείες, ο Σεκούνδος και ο Αρίσταρχος, ήταν Θεσσαλονικείς. Το κήρυγμα του Παύλου βρήκε γόνιμο έδαφος, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ελληνική πόλη, για την ταχύτατη εξάπλωση της νέας θρησκείας.Στα κατοπινά χρόνια, η χριστιανική πίστη συνεχίστηκε με την ίδια θέρμη. Οι κάτοικοι διακρίνονταν για τη βαθιά τους ευλάβεια και με τον καιρό δημιουργήθηκε ένα θρησκευτικό κλίμα που προσέλκυσε πολλούς κληρικούς. Σε αυτό το περιβάλλον ασπάστηκε τον χριστιανισμό ο Θεοδόσιος ο Μέγας (τον βάπτισε ο μητροπολίτης Αχόλιος) και εξέδωσε, το 380, το διάταγμα που ανακήρυττε το δόγμα της Νικαίας ως δόγμα της θρησκείας του κράτους. Συγχρόνως, η πόλη είχε την εύνοια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Την εποχή του Γρατιανού Γ´ (238-244), πήρε τον τίτλο νεωκόρος, δηλαδή ανέλαβε την επίβλεψη ενός αυτοκρατορικού ναού, και επί Δεκίου, περίπου το 250 μ.Χ., έγινε ρωμαϊκή colonia. Τότε, εποχή της μετανάστευσης των λαών, κύματα Γότθων κατέβηκαν στην ελληνική χερσόνησο και συνάντησαν στον δρόμο τους τη Θεσσαλονίκη. Σε τρεις αλλεπάλληλες επιθέσεις, το 253 και 262 από την ξηρά και το 269 από τη θάλασσα, η Θεσσαλονίκη απέκρουσε τους επιδρομείς. Τα ισχυρά της τείχη αποτελούσαν ασφαλές καταφύγιο, τόσο για τους κατοίκους της, όσο και για τους πρόσφυγες της Μακεδονίας, που, κυνηγημένοι από τους Γότθους, είχαν συσσωρευτεί μέσα στην πόλη.Μετά από αυτές τις επιδρομές, στο β´ μισό του 3ου αι., επικράτησε μια περίοδος ειρηνικής ανάπτυξης. Ο Γαλέριος διεύρυνε την περιτειχισμένη πόλη προς τα Α και έχτισε τα ανάκτορά του, τη Ροτόντα, την Καμάρα, τον Ιππόδρομο και άλλα κτίρια στην περιοχή της σημερινής πλατείας Ναβαρίνου. Την ίδια εποχή, στον διωγμό που εξαπέλυσε κατά των χριστιανών ο Γαλέριος, με τον συνάρχοντά του, Αύγουστο Διοκλητιανό, βρήκε μαρτυρικό θάνατο (303) ο μετέπειτα προστάτης και πολιούχος της Θεσσαλονίκης, άγιος Δημήτριος. Το 305, ο Γαλέριος διαδέχθηκε τον Διοκλητιανό και όρισε ως έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Περίπου το 324, ο Μεγάλος Κωνσταντίνος ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη για να πολεμήσει εναντίον του Λικίνιου, αφού προηγουμένως κατασκεύασε το πρώτο τεχνητό λιμάνι της πόλης, «τον εν ταύτη λιμένα πρότερον ουκ όντα κατασκευάσας». Στο τέλος του 4ου αι., ο Θεοδόσιος ο Μέγας χρησιμοποίησε τη Θεσσαλονίκη ως βάση στις επιχειρήσεις του εναντίον των Γότθων. Τότε, ανέθεσε στον στρατηγό του, Ορμίσδα, περσικής καταγωγής, να κτίσει τα τείχη της. Πίσω από το δημοτικό νοσοκομείο σώζεται ακόμα σε πύργο μια επιγραφή με κεραμίδια, που αναφέρει γι´ αυτά τα οχυρωματικά έργα: «.. τείχεσιν αρρήκτοις, Ορμίσδας εξετέλεσε τήνδε την πόλιν», δηλαδή «Ο Ορμίσδας περιτείχισε αυτήν την πόλη με ισχυρότατα κάστρα». Το μεγαλύτερο μέρος των τειχών που σώζονται σήμερα και ο πυρήνας των υπολοίπων είναι του Ορμίσδα.Την ίδια εποχή, ξέσπασε η στάση του 390 μ.Χ. που είχε ως συνέπεια την άγρια σφαγή των 7.000 Θεσσαλονικέων εθνικών στον Ιππόδρομο από τον Θεοδόσιο. Ο Θεοδόσιος είχε δεχτεί τους Γότθους ως συμμάχους του ρωμαϊκού κράτους όχι μόνο για να τους καταστήσει ακίνδυνους αλλά και ωφέλιμους. Είχαν την εύνοιά του και τους προώθησε σε στρατιωτικά και διοικητικά αξιώματα, πράγμα που δυσαρέστησε το ελληνορωμαϊκό στοιχείο της κοινωνίας και δημιούργησε διάφορες περιπλοκές. Έτσι, όταν σε μια εκστρατεία του όρισε στη Θεσσαλονίκη τον αρχηγό των Γότθων Βουτέριχο, διοικητή των στρατιωτικών δυνάμεων του Ιλλυρικού, στον Ιππόδρομο έγιναν επεισόδια και ξέσπασαν ταραχές. Ο κόσμος εισέβαλε στα δημόσια κτίρια, κατέλυσε αρχές και σκότωσε πολλούς άρχοντες, ανάμεσα στους οποίους τον Βουτέριχο και τους στρατιώτες του. Μετά από αυτά τα γεγονότα επακολούθησε η τρομερή εκδίκηση του αυτοκράτορα: ο Θεοδόσιος κάλεσε τους εθνικούς στον Ιππόδρομο, τάχα για αγώνες, και εκεί διέταξε τη φοβερή σφαγή. Οι Γότθοι στρατιώτες όρμησαν την κατάλληλη στιγμή πάνω στο πλήθος και έσφαζαν αδιακρίτως. Ο αριθμός των θυμάτων, κυμαίνεται σύμφωνα με διάφορες πηγές από 7.000 έως 15.000. Ο απάνθρωπος παραδειγματισμός διαδόθηκε στην αυτοκρατορία και προκάλεσε βαθιά συγκίνηση στους κατοίκους. Τότε, ο επίσκοπος των Μεδιολάνων, Αμβρόσιος, έγινε ο εκφραστής της αγανάκτησης του κόσμου. Αρνήθηκε στον αυτοκράτορα τη θεία μετάληψη ως ανάξιο και τον ανάγκασε να ομολογήσει δημόσια το αμάρτημά του και να μετανοήσει. Σε όλη τη διάρκεια της χιλιόχρονης βυζαντινής ιστορίας της, η Θεσσαλονίκη δοκιμάστηκε από τις επιδρομές των Σλάβων και των άλλων βαρβάρων όσο και η Κωνσταντινούπολη. Όμως, διεξήγαγε φοβερούς αγώνες και στάθηκε το προπύργιο και ο άσβηστος φάρος του ελληνισμού της Μακεδονίας. Τον 5ο και 6ο αι. η Θεσσαλονίκη πέρασε μια περίοδο γαλήνης και ευημερίας, έχοντας πάντα την αυτοκρατορική εύνοια. Το 535, στην εποχή του Ιουστινιανού, έγινε έδρα του διοικητή του Ιλλυρικού.

Βυζαντινή περίοδος

Τις επιδρομές των Γότθων διαδέχτηκαν οι επιδρομές Αβάρων, Ούννων και Σλάβων, που πλημμύριζαν κάθε τόσο τις ελληνικές περιοχές και έφταναν μέχρι την Πελοπόννησο. Η Θεσσλονίκη γενικά δεν αποτελούσε στόχο καθώς ήταν πολύ δύσκολο να καταλύσουν τα τείχη της. Η γύρω περιοχή όμως αναστατωνόταν και οι κάτοικοι έβρισκαν άσυλο μέσα στην πόλη.Οι επιδρομές αυτές στο δεύτερο μισό του 6ου και στον 7o αι. άρχισαν να πυκνώνουν και τα βιβλία των θαυμάτων του αγίου Δημητρίου έχουν πολλές αναφορές σε αυτές. Πολλές φορές τα βαρβαρικά φύλα, γοητευμένα από τη φήμη της Θεσσαλονίκης, πολιόρκησαν ανεπιτυχώς την πόλη. Τα λαμπρά τείχη, η γενναιότητα των κατοίκων και η πίστη στον άγιο Δημήτριο υπερίσχυαν πάντα.Όμως, οι επιδρομές συνεχίζονταν. Ο Ιουστινιανός Β´ ο Ρινότμητος, το 688, κατόρθωσε να δαμάσει τους επιδρομείς και μετέφερε στη Μικρά Ασία 80.000 Σλάβους, από τις περιοχές γύρω από τη Θεσσαλονίκη Από τότε η Θεσσαλονίκη ησύχασε και άρχισε να αναπτύσσεται. Τα περίχωρά της παρουσίαζαν ειδυλλιακή όψη, η πόλη ευημερούσε και η επίδοσή της ως μεγάλου κέντρου γραμμάτων και τεχνών μεγάλωνε. «Είδες αν», γράφει ο Ιωάννης Καμενιάτης, «περί μηδέν άλλο την νεάζουσαν των παίδων κήραν σχολάζουσαν ή περί λόγοις, εξ ων επιστήμαι και τέχναι το κράτος έχουσι...». Σε εκείνη την εποχή ανήκει και το λαμπρό μνημείο της Αγίας Σοφίας. Το λαμπρό ελληνικό φως ακτινοβολούσε από τη Θεσσαλονίκη, όχι μόνο στη Μακεδονία, αλλά και στις χώρες της Βαλκανικής (8ος-9ος αι.) όπου κατοικούσαν σλαβικά φύλα. Θεσσαλονικείς είναι και οι δύο αδελφοί Κωνσταντίνος (Κύριλλος) και Μεθόδιος, γιοι του Λέοντα του δρουγγάριου (ναύαρχου του στόλου), οι οποίοι διέδωσαν τον χριστιανισμό και τον βυζαντινό πολιτισμό στους Σλάβους της Βαλκανικής. Σε αυτούς, οι Σλάβοι «χρωστάνε την εκκλησία τους, το αλφάβητό τους και τη λογοτεχνία τους». Η επίδρασή τους είναι τεράστια.Η γαλήνη όμως και η ευημερία της Θεσσαλονίκης διακόπηκαν βίαια στις αρχές του 10ου αι. Οι Σαρακηνοί πειρατές μετά την κατάληψη της Κρήτης (823) λυμαίνονταν τα παράλια του Αιγαίου και ο βυζαντινός στόλος, με δρουγγάριο τον Ημέριο, δεν τολμούσε να τους αντιμετωπίσει. Έτσι οι πειρατές εξακολουθούσαν τις επιδρομές και το 904 με αρχηγό τον αρνησίθρησκο Λέοντα, τον λεγόμενο Τριπολίτη, προσέβαλαν και την πλούσια Θεσσαλονίκη. Ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ´ ο Σοφός έστειλε τρεις στρατηγούς τον ένα μετά τον άλλο για τη σωτηρία της πόλης· όμως, παρά τη γενναία αντίσταση οι πειρατές παραβίαζαν το θαλάσσιο τείχος και έμπαιναν στην πόλη. Ο κληρικός στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Καμενιάτης (ο οποίος αιχμαλωτίστηκε και αργότερα σώθηκε με λύτρα), άφησε μια παραστατική και σπαρακτική περιγραφή της άλωσης. Οι πειρατές σαν άγρια θηρία όρμησαν μέσα στην πόλη, σφάζοντας και λεηλατώντας για τρεις συνεχείς ημέρες· τελικά αποχώρησαν παίρνοντας μαζί τους 22.000 αιχμαλώτους για πούλημα. Η καταστροφή ήταν τεράστια, αλλά όχι ανεπανόρθωτη. Με τη ζωτικότητά τους οι Θεσσαλονικείς φρόντισαν για την επιδιόρθωση των τειχών και την οχύρωση της πόλης.Τους επόμενους αιώνες η πόλη και ιδιαίτερα η ύπαιθρος δοκιμαζόταν από τις συχνές επιδρομές του τσάρου Συμεών (893-927) και του Σαμουήλ (976-1014). Οι Βούλγαροι ήταν ιδιαιτέρως επιθετικοί και η Θεσσαλονίκη αντίκρισε πολλές φορές, κατά τη διάρκεια του 10oυ αι. τα στρατεύματά τους· όμως, έμεινε απρόσβλητη, καταφύγιο των προσφύγων, ορμητήριο του Βασίλειου Β´ του Βουλγαροκτόνου και στήριγμα της πίστης και των ελπίδων του ελληνισμού. Η Θεσσαλονίκη έζησε έντονα τις δραματικές φάσεις του πολέμου, ώσπου ο Βασίλειος Β´ νίκησε τους Βουλγάρους και η χώρα τους μετατράπηκε σε βυζαντινή επαρχία (1018).Στο τέλος του επόμενου αιώνα έκαναν την εμφάνισή τους νέοι εχθροί της αυτοκρατορίας, από Δ αυτή τη φορά: οι Νορμανδοί, οι οποίοι πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη το 1185 και κατόρθωσαν να την καταλάβουν. Τότε, μητροπολίτης στην πόλη ήταν ο Ευστάθιος, ο περίφημος σχολιαστής του Ομήρου, ο οποίος, θύμα και αυτός των κακοποιήσεων τις πρώτες μέρες της κατάληψης, μετέφερε μια ανάγλυφη εικόνα της τρομερής καταστροφής. Η λεηλασία ήταν φρικτή και οι σφαγές πολλές. Σκότωσαν πολλούς ιερείς πίσω από το ιερό βήμα των εκκλησιών, λεηλάτησαν τον τάφο του αγίου Δημητρίου και έσκαψαν τα δάπεδα των σπιτιών και τους τάφους των νεκρών για να βρουν θησαυρούς. Απαγόρευσαν ακόμα και τις κωδωνοκρουσίες. Όμως, η κατοχή δεν διατηρήθηκε για πολύ. Τον επόμενο χρόνο (1186), οι Νορμανδοί κατευθύνθηκαν προς την ανατολική Μακεδονία, νικήθηκαν σε δύο μάχες και οι στρατηγοί τους αιχμαλωτίστηκαν. Το βυζαντινό ναυτικό και μια τρικυμία κατέστρεψαν τον στόλο τους και όσοι γλίτωσαν βρήκαν τον θάνατο στη Θεσσαλονίκη.Ωστόσο, η ζωή στην πόλη εξακολουθούσε να είναι ανήσυχη, γιατί το βυζαντινό κράτος βρισκόταν σε γενική εξασθένηση. Μετά το 1185 ακολούθησε η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ´ Σταυροφορίας, το 1204. Το βυζαντινό κράτος μοιράστηκε στους Σταυροφόρους και η Θεσσαλονίκη με την περιοχή της αποτέλεσε ξεχωριστό φραγκικό βασίλειο με ιδρυτή τον Βονιφάτιο τον Μομφερατικό. Τότε, ο Αγιος Δημήτριος και η Αγία Σοφία μετατράπηκαν σε φραγκικές εκκλησίες. Το φραγκικό βασίλειο διατηρήθηκε είκοσι χρόνια (1204-24). Το 1224, ο δεσπότης της Ηπείρου, Θεόδωρος Αγγελος, μπήκε στη Θεσσαλονίκη νικητής και έδιωξε τον τελευταίο Λατίνο επίσκοπο, Βαρίνο. Ο Θεόδωρος (1224-30) στέφθηκε αυτοκράτορας στην πόλη, από τον αρχιεπίσκοπο Αχρίδας, Δημήτριο Χωματιανό και όρισε την πόλη πρωτεύουσα του κράτους που εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι το Αιγαίο. Στη συνέχεια, κυβέρνησαν τη Θεσσαλονίκη ο Μανουήλ Αγγελος (1230-40), ο Ιωάννης Αγγελος (1240-44) και τέλος ο Δημήτριος Αγγελος έως το 1246, οπότε περιήλθε στα χέρια του αυτοκράτορα της Νίκαιας, Ιωάννη Βατάτζη. Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τον Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγο ενσωματώθηκε στην αυτοκρατορία και διατήρησε τον πολυποίκιλο ρόλο της παράλληλα με την πρωτεύουσα. Αυτές οι περιπέτειες της Θεσσαλονίκης τον 13o αι. (φραγκικό βασίλειο, τμήμα του δεσποτάτου της Ηπείρου, μετά της αυτοκρατορίας της Νίκαιας και συχνά αυτοδιοικούμενη πόλη), καλλιέργησαν μια δημοκρατική αγωγή, ένα πνεύμα αποκέντρωσης και αγάπη για ελευθερία και ανεξαρτησία. Έτσι, τον επόμενο αιώνα (14ος) η Θεσσαλονίκη έγινε κέντρο πολύ σπουδαίων κοινωνικών και θρησκευτικών αναταραχών. Ο ίδιος αυτός φιλελευθερισμός έφερε στο α´ μισό του 14ου αι. στα γράμματα και στις τέχνες τον χρυσό αιώνα της Θεσσαλονίκης.Ο 13ος και 14ος αι. ήταν μια εποχή με αντίθετα κοινωνικά, πνευματικά και πολιτιστικά φαινόμενα, που στη μεγαλούπολη Θεσσαλονίκη εκδηλώνονταν με ιδιαίτερη ένταση. Στην πόλη λειτουργούσε άριστο διοικητικό σύστημα (πολιτική, εκκλησιαστική και κοινοτική εξουσία) χωρίς βέβαια να λείπουν κάποια δείγματα κακοδιοίκησης. Δίπλα στην υποδειγματική ευλάβεια ανθούσε η έκλυση των ηθών. Παράλληλα υπήρχε τεράστια πνευματική άνθηση. Η πόλη ήταν πολυάνθρωπος, ευανδρούσα, μεγαλόπολις. Υπήρχε αμύθητος πλούτος και ταυτόχρονα ασύλληπτη φτώχεια και καταπίεση του λαού. Επιπλέον, η ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων, ιδιαίτερα με τη Δύση, επέφερε κοινωνική μεταβολή στη σύνθεση του πληθυσμού και δημιουργήθηκε μια νέα, οικονομικά εύρωστη, αστική τάξη, οι μέσοι. Αυτοί μαζί με τα λαϊκά στρώματα ήρθαν σε αντίθεση με τους άρχοντες, τους δυνατούς και τον κλήρο. Έτσι, το 1342 ξεκίνησαν στη Θεσσαλονίκη οι πιο δραματικοί αγώνες της βυζαντινής ιστορίας: οι έριδες των Ησυχαστών (Βαρλαάμ ο Καλαβρός, Γρηγόριος ο Παλαμάς) και η επανάσταση των Ζηλωτών (1342-49). Τελικά, στη δραματική πάλη νικητής αναδείχθηκε ο Καντακουζηνός. Οι Ζηλωτές εξολοθρεύτηκαν και κυριάρχησαν πάλι οι ευγενείς, οι μοναχοί και οι συντηρητικοί.Εκείνη την περίοδο, στη Θεσσαλονίκη υπήρχε μεγάλη αναγεννητική κίνηση. Η πόλη αποτελούσε λαμπρή εστία ελληνικής παιδείας. Είχαν συγκεντρωθεί φιλόσοφοι, ρήτορες, μουσικοί και άλλοι καλλιτέχνες, όλοι λάτρεις των αρχαίων γραμμάτων, με οδηγούς τους τα κλασικά πρότυπα. Ονομαστοί λόγιοι ήταν οι αδελφοί Δημήτριος και Πρόχορος Κυδώνης, ο Κ. Αρμενόπουλος, ο Νικηφόρος Χούμνος, ο Θωμάς Μάγιστρος, ο Ν. Καβάσιλας, ο Γρηγόριος Παλαμάς κ.ά. Όλοι συμμετείχαν ενεργά στην ιστορική εξέλιξη· οι ιδέες τους εξαπλώθηκαν σε πλατύτερα στρώματα και τα ουσιαστικά μηνύματα της ουμανιστικής παιδείας δονούσαν την κοινωνική και πολιτική ζωή. Ο 14ος αι. στάθηκε ο χρυσός αιώνας της Θεσσαλονίκης από φιλολογική και καλλιτεχνική άποψη. Ο καθοριστικός χαρακτήρας της καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας της Θεσσαλονίκης, του οποίου η ακτινοβολία ήταν άμεσα συνυφασμένη με την ιστορική διαδρομή της πόλης, βρισκόταν ίσως στην πιο ευτυχισμένη του στιγμή. Οι εγγενείς δυνάμεις της καλλιτεχνικής κληρονομιάς της πόλης, στα τέλη του 13ου αι. και στις πρώτες δεκαετίες του 14ου, βρίσκονταν σε ένα σημείο ξεχωριστής συμπύκνωσης, κινούνταν μέσα στο αναγεννητικό πνεύμα των Παλαιολόγων προς μια καλλιτεχνική έκφραση που εξήρε ιδιαίτερα το ανθρώπινο πάθος και η ακτινοβολία τους απλώθηκε σε ευρύτερες περιοχές. Η Θεσσαλονίκη (βασικό καλλιτεχνικό κέντρο) μετέδιδε την οικουμενική τέχνη του Βυζαντίου σε ολόκληρο τον βαλκανικό χώρο και ο ρόλος της σε αυτόν τον τομέα ήταν ηγετικός. Τα λαμπρά, μοναδικά μνημεία εκείνης της περιόδου καταδεικνύουν ακριβώς το μέτρο αυτής της επίδοσης.Τον 14ο αι. η Θεσσαλονίκη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε όλες τις δραματικές φάσεις της ιστορίας του Βυζαντίου: πόλεμος των δύο Ανδρόνικων, δυναστικοί αγώνες του Καντακουζηνού κλπ. Στα τέλη του αιώνα, οι Τούρκοι έγιναν για μικρό χρονικό διάστημα δύο φορές κυρίαρχοι της πόλης. Τον επόμενο αιώνα η αυτοκρατορία κατέρρευσε. Το 1423, ο Μουράτ Β´ άρχισε νέες κατακτητικές εξορμήσεις και ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Ανδρόνικος, επειδή έβλεπε ότι δεν μπορούσε να κρατήσει την πόλη, την παρέδωσε στους Βενετούς υπό όρους. Εξασφάλισε με συμφωνίες τα πατροπαράδοτα προνόμια της πολιτείας και τις ελευθερίες των πολιτών και της Εκκλησίας.Τέλος, το 1430 οι Τούρκοι κυρίευσαν την Θεσσαλονίκη. Έπειτα από τριήμερη πολιορκία εισέβαλαν στην πόλη από τη βορειοανατολική άκρη και αμέσως μετά επιδόθηκαν σε άγριες σφαγές και λεηλασίες.

Τουρκοκρατία

Η Θεσσαλονίκη μετά την άλωση ερημώθηκε και ο Μουράτ φρόντισε να ανασυνοικίσει την πόλη με ελληνικό και τουρκικό πληθυσμό· όμως η πόλη για αρκετά χρόνια φυτοζωούσε. Ο πληθυσμός της τον 15ο αι. φαίνεται πως δεν ξεπερνούσε τους 7.000 κατοίκους· ωστόσο, στα τέλη του ίδιου αιώνα κατέφθασαν κατά κύματα αλλεπάλληλες ομάδες Εβραίων που συνετέλεσαν στην αύξηση του πληθυσμού και στη βαθμιαία οικονομική ανάπτυξη. Το βυζαντινό θέμα της Θεσσαλονίκης μετατράπηκε σε σαντζάκι της Θεσσαλονίκης και στη θέση του διοικητή τέθηκε ο σαντζάκ μπέης.Οι Έλληνες, όσοι είχαν απομείνει, συγκεντρώθηκαν σταδιακά γύρω από τις ενοριακές εκκλησίες. Έτσι, διαμορφώθηκαν οι χριστιανικές συνοικίες γύρω στον Αγιο Μηνά, στην Αγία Θεοδώρα, στον Αγιο Νικόλαο, στην Υπαπαντή, στον Αγιο Αθανάσιο κλπ., κυρίως στο κάτω μέρος της πόλης, γύρω από την Καμάρα. Οι Τούρκοι διέμεναν στις πιο ωραίες συνοικίες, στον Αγιο Δημήτριο, στο Επταπύργιο, στην Αγία Σοφία κλπ., ενώ οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν κυρίως στη συνοικία του λιμανιού.Σώζονται πολύτιμες πληροφορίες και περιγραφές του 16ου και 17ου αι. για την Θεσσαλονίκη κυρίως από Βενετούς, Γάλλους και άλλους ξένους περιηγητές και προξένους στην πόλη, καθώς και από τον Τούρκο Εβλιά Τσελεμπή, που επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη το 1668. Ειδικότερα, τον 17o αι. υπήρχαν 48 συνοικίες μουσουλμάνων, 56 Εβραίων και 16 Ελλήνων, Αρμενίων κλπ.Στο β´ μισό του 18ου αι., δίπλα στο οργανωμένο εμπόριο των Εβραίων και των Φράγκων άρχισε να αναπτύσσεται μια ελληνική εμπορική τάξη με αυξανόμενη ισχύ. Μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), οι Έλληνες ναυτικοί και έμποροι με την προστασία της Ρωσίας δραστηριοποιήθηκαν και απέκτησαν οικονομική ευρωστία. Έτσι δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη μια αστική τάξη, φιλελεύθερη που έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τα κοινοτικά ζητήματα και η οποία πρωτοστάτησε στο απελευθερωτικό κίνημα. Κυρίως χάρη σε αυτήν την τάξη, που δωροδοκούσε συχνά τους Τούρκους άρχοντες, εξασφαλίστηκαν ευνοϊκές συνθήκες για τους Έλληνες και η θέση τους σταδιακά βελτιώθηκε. Πριν από την Επανάσταση του 1821 λειτουργούσαν στη Θεσσαλονίκη ένα ή δύο σχολεία και αρκετές εκκλησίες. Η πνευματική αφύπνιση επέφερε την εθνική και οι πρώτες ενέργειες της Φιλικής Εταιρείας βρήκαν πρόσφορο έδαφος μέσα στην πόλη. Στη Θεσσαλονίκη τελέστηκαν έντονες προεπαναστατικές ζυμώσεις, οι οποίες όμως δεν διέφυγαν της προσοχής του κατακτητή. Έτσι, όταν το 1821 επαναστάτησε η Χαλκιδική και ο Πολύγυρος, οι Τούρκοι προέβησαν σε σφαγές, ενώ η τρομοκρατία και οι διωγμοί συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση έως το 1823.Στα χρόνια που ακολούθησαν, η πόλη απέκτησε οικονομική ισχύ και εξευρωπαΐστηκε. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πολλαπλασιάστηκαν. Η Αστική Σχολή μετατράπηκε σε γυμνάσιο με διευθυντή τον ιστορικό-αρχαιολόγο Μαργαρίτη Δήμητσα. Το 1850 ιδρύθηκε το Κεντρικό Παρθεναγωγείο και το 1875 το Ελληνικό Διδασκαλείο. Τα σχολεία αυτά ετοίμαζαν τους δασκάλους και ιερείς που αργότερα τέθηκαν επικεφαλής του μακεδονικού λαού στον Μακεδονικό αγώνα. Παράλληλα, ανέπτυξαν μορφωτική και εθνική δράση, με ακτινοβολία σε ολόκληρη τη Μακεδονία, διάφορα σωματεία, όπως ο Φιλεκπαιδευτικός σύλλογος και η Φιλόπτωχος Αδελφότης. Την ελληνική κοινότητα διοικούσε με σύνεση η δωδεκαμελής Δημογεροντία.Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε η δράση των κομιτατζήδων, αρχικά στη μακεδονική ύπαιθρο και το 1903 εκδηλώθηκε με δυναμιτιστικές ενέργειες μέσα στην πόλη. Η ελληνική αντίδραση άρχισε το 1904. Έλληνες αξιωματικοί του τακτικού στρατού και καπεταναίοι επικεφαλής των ανταρτικών ομάδων ήρθαν αντιμέτωποι με τους κομιτατζήδες. Το κέντρο του μακεδονικού αγώνα (1904-8) ήταν το ελληνικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και η Μητρόπολη. Το 1908 εκδηλώθηκε στη Θεσσαλονίκη το κίνημα των Νεοτούρκων.

Απελευθέρωση

Στις 26 Οκτωβρίου 1912 ανήμερα της γιορτής του πολιούχου αγίου Δημητρίου, ο Ταχσίν πασάς υπέγραψε το πρωτόκολλο της παράδοσης της Θ. στους Έλληνες.

Αν

ΑΝ (ποίημα του Ρ. Κιπλινγκ)

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε…
Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…
Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

(Ρ. Κίπλινγκ, Αγγλος ποιητής & πεζογράφος 1865-1936, Βρ. Νόμπελ 1907)